Szacuje się, że na Ziemi żyje ok. 1700 gatunków gryzoni, co stanowi blisko połowę gatunków ssaków. Gryzonie opanowały wszystkie środowiska; budzą strach i obawę również dlatego, że występują w bliskim otoczeniu człowieka, konkurując z nim o żywność i dostępną przestrzeń. W dużych miastach szacuje się, że jeden szczur przypada na jednego mieszkańca; w krajach o cieplejszym klimacie - może byc ich więcej. W Europie liczba drobnych gryzoni myszowatych określana jest jako ok. 50.000 sztuk/km kw.
Ekspansywność gryzoni jest możliwa dzięki ich cechom biologicznym: uniwersalności pokarmowej, siedliskowej, dużej rozrodczości, zachowaniom w stadzie.

Szkodliwość gryzoni:
     - względy sanitarno-epidemiologiczne
a) przenoszą patogeny chorobotwórcze ludzi np.: leptospirozy, dżumę tyfus, brucellozę także chorobotwórcze wirusy i pasożyty,
b) przenoszą choroby zwierząt np.: salmonelozy, różyce świń.

     - względy ekonomiczne:
a) niszczą i zanieczyszczają odchodami żywność i paszę (corocznie 20% żywności wyprodukowanej na świecie jest niszczona przez     gryzonie),
b) powodują szkody w konstrukcjach budynków, w sieci instalacji wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej.
    
W 2000 roku po raz pierwszy zapytano się pracowników szpitali o występowanie gryzoni. Z uzyskanych odpowiedzi w anonimowych ankietach wynikało, że myszy występują w 56% a szczury w 37% ankietowanych szpitali. Szczury na ogół występuja przez cały rok, myszy periodycznie, najczęściej na wiosnę i jesienią.

Morfologia i biologia najważniejszych gatunków gryzoni - szkodników

Szczur śniady (Rattus rattus)
Sierść ciemnobrunatna, koło ogona jest ciemniejsza, prawie czarna, pysk ostro zakończony, ogon dłuższy od tułowia o dł. 13-25 cm. Długość ciała 13-20 cm. Waga ok. 180g. Żywi się głównie warzywami, owocami i nasionami. Z łatwością wspina się po murach.